Η Συμβολή του Παραδοσιακού παιχνιδιού "Κουτσό" στη Ψυχοκινητική ανάπτυξη του Παιδιού

 Ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στο δρόμο χωρίς ιδιαίτερο εξοπλισμό, το μόνο που ακούγονταν ήταν χαρούμενες παιδικές φωνές! Αγωνία για να ξεκλέψουν λιιιίγη ακόμα ώρα ξένοιαστου παιχνιδιού όταν ακούγαν το κάλεσμα των γονιών για να επιστρέψουν στο σπίτι... Αυτή η εικόνα κυρίευσε το μυαλό στο αντίκρυσμα μιας "ζωγραφιάς" με αριθμούς... όπως πολύ σωστά θα μπορούσε να περιγράψει ένα μικρό παιδί που βλέπει πρώτη φορά την εικόνα ενός σχεδίου για το παιχνίδι κουτσό.

 Ορμόμενη από τα παραπάνω, το θέμα του άρθρου είναι το παραδοσιακό παιχνίδι "κουτσό". Όχι όμως η περιγραφή του, αλλά ο βαθμός στον οποίο συμβάλλει στην ψυχοκινητική ανάπτυξη των παιδιών και οι τομείς στους οποίους ασκεί θετική επίδραση. Άλλωστε ότι είναι παραδοσιακό περιέχει μέσα του τη "σοφία".

 Το παιχνίδι αυτό μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο εκμάθησης αλλά και εξάσκησης  αντιληπτικοκινητικών δεξιοτήτων. Μαθαίνει στο παιδί τα μέρη και τις ζώνες του σώματος μεμονωμένα,  ενώ παράλληλα το βοηθάει να αντιληφθεί τις λειτουργίες του σώματος. Αποφασίζει συνειδητά ποιο μέρος του σώματος είναι το χέρι και ποιο χέρι θα ρίξει την πέτρα (δεξί-αριστερό), ποιο μέρος του σώματος είναι το πόδι και το καθιστα ικανό να επιλέξει με ποιο πόδι (δεξί-αριστερό) θα κάνει το άλμα κουτσό. Η στατική αλλά και η δυναμική ισορροπία μονοπωλούν το ενδιαφέρον, διότι η κατάκτηση της ισορροπίας είναι μια από τις βασικές δεξιότητες στα πρώτα στάδια της κινητικής ανάπτυξης του παιδιού. Αφού κατακτήσουν την στατική ισορροπία, παίρνει τη σκυτάλη η δυναμική ισορροπία και μάλιστα το άλμα στο ένα πόδι "κουτσό". Η αλτική ικανότητα έχει πρωτεύοντα ρόλο. Επίσης, η οπτική αντίληψη το καθιστά σίγουρο για την κατεύθυνση των κινήσεων του μέσα στο χώρο, ενώ ταυτόχρονα του διδάσκει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί συνειδητά να αλλάξει θέση μέσα στο χώρο σύμφωνα με τα όρια. Παράλληλα, το παιδί παίζοντας αυτό το παιχνίδι εξασκεί τη συνεργασία ματιού-χεριού, αφού βασική προϋπόθεση για να ρίξει την πετρούλα στο τετράγωνο και μέσα στα όρια είναι, να μπορεί να ελέγχει την κίνηση του χεριού του.

 Ένα παιχνίδι λοιπόν, το οποίο μαθαίνει στο παιδί να προσανατολίζεται στο χώρο χρησιμοποιώντας το σώμα του ως σημείο αναφοράς. Ταυτόχρονα βιώνει το σώμα του και  μαθαίνει τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να κινηθεί μέσα στο χώρο μέσω της αλτικής ικανότητας, είτε με μετατοπίσεις προς τα εμπρός, είτε με αλλαγές κατεύθυνσης (δεξιά, αριστερά, πίσω). Πολλαπλά τα οφέλη, αφού το κουτσό μπορεί να παιχτεί με ένα ή περισσότερους παίχτες. Στη δεύτερη περίπτωση το παιδί αρχίζει να λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού και να συνεργάζεται με τα παιδιά, ενώ παράλληλα μαθαίνει να έχει υπομονή και να περιμένει στη σειρά του!

 Όταν δεν έχει ολοκληρωθεί το άλμα "κουτσό" (< 3 ετών), μπορεί να παιχτεί τροποποιημένο με απλούστερη μορφή. Ενώ όταν το παιδί κατακτήσει το άλμα στο ένα πόδι (περίπου 4 ετών)  μπορεί να παιχτεί στην κανονική του μορφή.

Συμβουλή "Οταν το άλμα στο ένα πόδι είναι δύσκολο μπορείτε να παροτρύνετε το παιδί να εκτελεί το άλμα με τα δύο πόδια!"

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του άρθρου χωρίς την άδεια της συγγραφέως.